De laatste aspirantenmobiliteit zorgt opnieuw voor veel onrust en ontevredenheid.  Terecht.  Dit is een zeer slecht personeelsbeleid.
Er stonden heel veel plaatsen federale politie open waaronder vaak CIC’s, oa. Antwerpen (CICANT).  Dit laatste kadert in het verhaal van de nieuwe ANPR-camera’s.
Deze plaatsen raken maar niet ingevuld maw er zijn veel te weinig of geen kandidaten voor deze plaatsen.
Daarom verkoos de overheid om deze plaatsen via aspirantenmobiliteit open te stellen met deze desastreuze gevolgen.

 

De aanduiding gebeurt nog steeds volgens volgende parameters : afstand woonplaats-werk, tijd die dit in beslag neemt,…

NSPV VZW is momenteel bezig om na te gaan of deze procedure correct werd toegepast.  Deze regels zijn gebaseerd op de GPI73.  Tot op heden respecteerde de overheid deze afspraken. 

Wie beweert dat wissels bij aspirantenmobiliteit zomaar kunnen, vergist zich.  We kunnen steeds proberen maar tot op heden ging de overheid hier niet op in.  Dit is immers geen recht maar een gunst.  Het brengt heel wat rechtsonzekerheid met zich mee voor de anderen.  Bij een klacht van een andere aspirant die zich benadeeld voelt, komt de hele selectie op de helling te staan.  Daarom durft de overheid niet ingaan op de vragen tot wissels. 

We ijveren om de aanwezigheidstermijn van 3 jaar terug te brengen naar 1 jaar.  We hebben hiervoor al diverse contacten gehad, maar momenteel gaat de overheid er nog niet op in.
Er is namelijk een apart budget voorzien voor de bedieningen CIC inzonderheid ANPR-camera’s.  Enkel voor ingevulde bedieningen wordt er geld vrijgemaakt.  Dit is een IDP-budget, puur voor de strijd tegen terrorisme. 

 

Conclusie (ons actieplan) :

  • We kijken na of de procedure correct werd toegepast en agenderen dit punt op het Hoger Overleg Comité (HOC);
  • Het laten terugbrengen van de aanwezigheidstermijn naar 1 jaar ipv 3 jaar;
  • We willen de regels van de GPI73 (aspirantenmobiliteit) wijzigen via nationale onderhandelingen;
  • Individuele begeleiding voor elk lid;
     

met vriendelijke groeten,

Rudi Moerman